Pozdrawiamy Wszystkich naszych Parafian! Pamiętamy o Was w naszej kapłańskiej modlitwie.

Ludzką głowę (wyobraźnię, pamięć, myśli) można porównać do gąbki. To czym nasiąknie to w niej jest. Podobnie nasza głowa w ostatnich godzinach „nasiąka” bardzo mocno wieloma informacjami, newsami czy opiniami. Skutkiem tego „nasiąkania” mogą być: paniczny niepokój, lęk, strach, obawa.

Mówimy, że słowo Boże jest aktualne na tu i teraz. I tak jest. Dzisiaj, w całym Kościele czytamy tę samą Ewangelię - J 4,5-42. Dostrzegamy Jezusa, który pragnie, aby to On sam, był dla mnie źródłem wody żywej. Źródłem, z którego będzie płynął pokój, opanowanie, zawierzenie. Tym zaczerpnięciem ze źródła będzie moja modlitwa.

Czas jest jedną z cenniejszych wartości. Każdy ma go tyle samo, ale nie wszyscy twórczo go wykorzystują. Kilka dni temu nikt z nas nie spodziewał się, że będziemy mieli go aż tyle. Wykorzystać dobrze czas to między innymi troska o zaktualizowanie trzech relacji: do Boga, drugiego człowieka i siebie samego.

DO BOGA:

Stwórz w swoim domu mały ołtarzyk, przy którym będzie ustawiony krzyż, obraz Matki Bożej, świętego, świeca, którą podczas modlitwy będziesz mógł zapalić; dosłownie, uczyń swoje miejsce zamieszkania DOMOWYM KOŚCIOŁEM.

Z domownikami wyznaczcie stałe godziny wspólnej rodzinnej modlitwy. Niech ona będzie dobra, spokojna, w skupieniu, bez pośpiechu. Może, każdy z obecnych będzie odpowiedzialny, za poprowadzenie jakiejś części modlitwy?

Kreatywność to też dobra cecha modlitwy. Ona sprawia, że nie ograniczam się do wyuczonego sposobu modlitwy, ale szukam innych. Sposób modlitwy nie jest celem samym w sobie, ale ma mi pomóc spotkać się z Bogiem.

Może codzienna Msza św. on-line?

Weź do ręki Pismo Święte. Zacznij czytać, każdego dnia po kilka minut.

Różaniec, koronka do Bożego Miłosierdzia, droga krzyżowa, gorzkie żale... to są nasze modlitwy, które dobrze znamy i lubimy. Warto je pielęgnować.

DO DRUGIEGO CZŁOWIEKA:

Gdy na co dzień nie ma, aż tyle czasu, warto w tym nowym czasie, na nowo popatrzeć na swoich bliskich. Zaproś męża/żonę do wspólnej modlitwy. Może szczera rozmowa? Pobycie ze sobą, by spróbować nadrobić ten stracony czas. Pewne sprawy powyjaśniać, przegadać, ucieszyć się swoją obecnością.

Jesteś rodzicem? Pomyśl, jak możesz twórczo spędzić czas ze swoimi dziećmi. Wspólna zabawa, gra, modlitwa, a może wspólna szczera, dotykająca życiowych spraw i tematów rozmowa...?

Zadzwoń do starszych, samotnych, pokaż, że o nich myślisz i zapewnij o gotowości pomocy.

DO SIEBIE SAMEGO:

Weź do ręki dobą książkę.

Czerp ze źródła wiedzy, którym jest Internet. Ale z dobrych stron, które będą niosły wiedzę, pokój, a nie rozdrażnienie i poddenerwowanie kolejnymi przeczytanymi komentarzami.

To jest też czas by popatrzeć w głębię swojego serca, zadać sobie kilka fundamentalnych pytań i poszukać na nie odpowiedzi. Np. Jaka jest moja wiara? Co mogę zrobić, by naprawdę zakochać się w Jezusie? Co sprawia, że w życiu tak łatwo odchodzę od Boga? Jaka jest moja wada główna? Jakie wyglądają moje relacje z najbliższymi? ...?

Źródeł jest wiele. Mądrość polega na tym, że czerpię z tego, które jest w stanie dać mi prawdziwe życie. Tym życiodajnym źródłem jest Jezus!

Życzymy Wam nasi Drodzy Parafianie pokoju, mądrego i dobrego wykorzystania czasu. Niech w naszych sercach na nowo zostaną „wygrawerowane” słowa: JEZU UFAM TOBIE!
Maryjo Królowo Pokoju – módl się za nami.

Wasi Duszpasterze.