W ołtarzu głównym historycznego kościoła pw. Trójcy Świętej w Radzyniu Podlaskim znajduje się obraz autorstwa Józefa Buchbindera przedstawiający Trójcę Świętą. Widzimy na nim postacie Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, siedzących na tronach z ciemnych, skłębionych chmur, zawieszonych nad błękitnym globem. Spowite są w obszerne, obficie drapowane tkaniny w królewskich barwach złota i purpury. Ale nie mają koron na głowach, na stopniach tronu opierają bose stopy. Nad nimi unosi się Duch Święty w postaci gołębicy z rozpostartymi skrzydłami. Chrystus zmartwychwstały (o czym świadczy przebity bok) wskazuje lewą ręką na trzymany na prawym ramieniu duży, ciemny krzyż. Bóg Ojciec w prawej dłoni dzierży długie berło. Ale wpatrując się w jego ogorzałe od słońca oblicze oraz wysokie, blade czoło, można dostrzec podobieństwo do twarzy, jakie można było do niedawna zobaczyć na rolniczym Podlasiu. Jest to wiec Potężny Stwórca, a jednocześnie bliski każdemu Ojciec.
W kościele pw. Świętej Trójcy znajduje się kilkanaście obrazów namalowanych przez cenionego w świecie malarza obrazów religijnych Józefa Buchbindera (1839-1909). Jest to postać bardzo ciekawa – tym bardziej, że urodził się w rodzinie żydowskiej w Radzyniu. Inne źródła podają, że w Mordach, gdzie w wieku 18 lat, w roku 1857 przyjął chrzest. Jego ojciec był kopistą, zajmował się konserwacją obrazów. Urodzony w Radzyniu młodszy brat Szymon również zajął się malarstwem, był uczniem Jana Matejki.
Józef Buchbinder wychowywał się u bernardynów w Łukowie, studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1856 – 1861), korzystając z opieki kapucynów. Kontynuował studia artystyczne w Dreźnie, Monachium, Dusseldorfie, Paryżu i Rzymie. Tu doskonalił warsztat w Akademii Świętego Łukasza, która była wówczas uważana za najlepszą uczelnię artystyczną Europy. Szczególnie zafascynowało go malarstwo renesansu, kopiował obrazy mistrzów odrodzenia, głównie Rafaela. Przylgnął też do środowiska księży zmartwychwstańców, poddając się atmosferze mistycyzmu. Ponadto związany był ze środowiskiem nazareńczyków, którzy elementy mistyczne łączyli z lokalnymi, patriotycznymi, co przejawiało się tym, że np. wizerunki świętych przedstawiał na tle ojczystego krajobrazu, ubierał ich w polskie stroje, nadawał rysy ziomków, wyposażał w znane lokalnie atrybuty.
Te wątki – nawiązywanie do wielkich mistrzów renesansu, głębia przeżyć religijnych oraz przywiązanie do tradycji narodowej – obecne są w obrazach Józefa Buchbindera zamieszczonych w radzyńskim kościele Świętej Trójcy.
W 1870 roku osiadł w Warszawie. W latach 1879–1885 był kierownikiem działu artystycznego „Tygodnika Ilustrowanego”. Współpracował także z „Kłosami” i innymi czasopismami.
Przekonany o szczególnym świętym posłannictwie sztuki, aktywność twórczą zachował aż do śmierci w 1909 roku. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim.
Malował bardzo dużo, przede wszystkim obrazy religijne. Wiele jego dzieł zdobiło kościoły warszawskie, niestety, spłonęły w czasie Powstania Warszawskiego. Zachowały się m.in. w Kamionce, Michowie, Jeziorzanach. Buchbinder nazywany jest nadwornym malarzem Kozłówki. Jego pędzla jest wiele obrazów – głównie wizerunków rodziny Zamoyskich.
W radzyńskiej świątyni znajduje się cała galeria obrazów autorstwa Buchbindera. Są to znajdujące się w ołtarzu głównym na zmianę "Trójca Święta"(1892) i eksponowany w okresie Wielkiego Postu "Ukrzyżowanie" ( 1898 r.), "Św. Antoni" i "Św. Mikołaj" – umieszczane zamiennie w lewym bocznym ołtarzu, "Przemienienie Pańskie" i "Święty Wincenty Męczennik" – znajdujące się w prawym bocznym ołtarzu, oprócz tego: "Objawienie się Chrystusa św. Małgorzacie Alacoque", "Święty Izydor" – obydwa na ścianach nawy głównej, "Św. Franciszek Borgia" – w kaplicy Matki Boskiej i "Złożenie do grobu" – w zakrystii południowej.
Komentarze obsługiwane przez CComment