Na ulicy Sitkowskiego w Radzyniu Podlaskim, przed posesją numer 81, znajduje się zabytkowa kapliczka z XIX wieku. Ta murowana i otynkowana budowla została wzniesiona na planie kwadratu i składa się z trzech kondygnacji.
Wygląd herbu Radzynia Podlaskiego jest ściśle związany z historią miasta i jego założycielami. Ma on swoje korzenie w herbach szlacheckich rodzin, które miały wpływ na rozwój i władanie miastem.
Na przedłużeniu ulicy Wąskiej w Woli Osowińskiej (gm. Borki), spotkamy stary, dębowy krzyż. Stoi on na skrzyżowaniu piaszczystych dróg, w otoczeniu bujnego bzu, na drodze prowadzącej w kierunku woleńskiego lasu. Ten krzyż został postawiony w 1998 roku, zastępując pierwotny, który stał w tym miejscu od czasów zakończenia II wojny światowej.
Do krzyża przymocowana jest metalowa pasyjka, chroniona przez daszek. Poniżej pasyjki można dostrzec biało-czerwoną szarfę oraz wyryty rok: 99/1998. Historia tego krzyża została szczegółowo opisana w relacji Stanisława Kryjaka, którą umieszczono w książce Krystyny Kożuch pt. „...Mów, że jesteś z owej chaty... Wola Osowińska dawniej i dziś” (wydana w 2017 roku przez Towarzystwo Regionalne im. Wacława Tuwalskiego). Dzięki tej relacji mieszkańcy i odwiedzający Wolę Osowińską mogą poznać znaczenie i historię tego ważnego miejsca w lokalnej społeczności.
Bystrzyca to rzeka o długości 56,5 km, będąca prawym dopływem Tyśmienicy. Ta malownicza rzeka wypływa na północ od wsi Jedlanka (powiat łukowski, gm. Stoczek Łukowski) i płynie w kierunku południowo-wschodnim, przecinając piękne krajobrazy regionu. Jej nazwa wywodzi się od słowa „bystry”, które oznacza coś szybkiego, energicznego lub płynącego z dużą prędkością.
Lisiowólka (gm. Wohyń) ma bogatą i fascynującą historię, która sięga głęboko w przeszłość. Najstarsza pisemna wzmianka o tej niewielkiej wsi pochodzi z 1884 roku, z „Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”. Wówczas Lisiowólka, zwana wcześniej Lisią Wola, wchodziła w skład gminy o tej samej nazwie, z siedzibą w pobliskiej Bezwoli.
Data 9 września 1939 roku na stałe wpisała się w historię Wohynia (gm. Wohyń). Tego dnia lotnictwo niemieckie wykonało nalot na miejscowość, w którym zginęło kilkunastu mieszkańców. Dla uczczenia poległych centralny plac wioski otrzymał nazwę 9 Września 1939 roku.
Na cmentarzu komunalnym w Radzyniu Podlaskim, przy ulicy Lubelskiej 57, w północno-zachodnim krańcu nekropolii, stoi niewielki metalowy krzyż. Ten skromny pomnik upamiętnia ofiary II wojny światowej, zamordowane w latach 1939-1944 przez niemieckie Gestapo.
Michał Stefan Lisowski urodził się 31 maja 1906 roku w Jaśle. Był synem Marii i Józefa, miał sześcioro rodzeństwa – siostrę Felicję oraz braci: Aleksandra, Bronisława, Jana, Teodora i Władysława. Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Krośnie. To właśnie tutaj na poważnie zainteresował się harcerstwem.
Stoczek (gm. Czemierniki) jest siedzibą klasztoru należącego do Prowincji Matki Bożej Niepokalanej o.o. Franciszkanów. Teren, na którym powstał przekazali w 1988 roku Marianna i Jan Machoniowie. Była to ich ojcowizna – pola, las, ogród, pasieka, staw, zabudowania gospodarcze i niewielki murowany dom.
21 kwietnia 2005 roku Rada Powiatu Radzyńskiego podjęła uchwałę w sprawie nadania herbu, pieczęci i flagi powiatowi radzyńskiemu. Autorem ich koncepcji heraldycznej jest prof. dr hab. Krzysztof Skupieński, natomiast projekty graficzne opracował Dariusz Dessauer.
12 października 2014 roku, w 30. rocznicę męczeńskiej śmierci ks. Jerzego Popiełuszki, przy kościele Świętej Trójcy w Radzyniu odsłonięty został pomnik Błogosławionego. Miejsce to jest nieprzypadkowe, ponieważ tam właśnie spotykali się w 1980 roku działacze, którzy tworzyli struktury radzyńskiej „Solidarności”.
Przy ul. Jana Pawła II w Radzyniu Podlaskim, na łuku drogi w sąsiedztwie zespołu pałacowo-parkowego i Autobusowego Punktu Obsługi Pasażerów, znajduje się kapliczka z 1838 roku. Poświęcona została ona Ignacemu Łuczyckiemu.
W centrum Komarówki Podlaskiej (gm. Komarówka Podlaska), przy rondzie św. Wawrzyńca, stoi monument upamiętniający ofiary II wojny światowej. Przez wiele lat – ze względu na PRL-owski wygląd – budził on sporo kontrowersji, jednak obecnie już na stałe wpisał się w krajobraz miejscowości.
Miejscowość Bedlno położona jest w zachodniej części gminy Radzyń Podlaski. W 1840 roku, po odkupieniu części dóbr od siostry Laury, jedynym właścicielem wioski został Włodzimierz Ośniałowski. Przez 20 lat zarządzał on majątkiem. W tym czasie wzniósł drewniany dwór, który do dzisiaj jest najważniejszym zabytkiem miejscowości. Budynek zdradza duże podobieństwo do chaty chłopskiej i próżno dopatrywać się w nim cech szlacheckiego dworu.
Jeszcze 100 lat temu zegary słoneczne (nazywane potocznie słonecznikami) były w powszechnym użyciu. Obecnie stawiane są dla ozdoby i wzbogacenia najczęściej zabytkowej przestrzeni publicznej. Podobnie stało się w Radzyniu Podlaskim, gdzie od 2012 roku zegar słoneczny cieszy swoim widokiem wszystkich mieszkańców i przybywających do miasta turystów.