W Białej (gm. Radzyń Podlaski), przy skrzyżowaniu drogi lokalnej z drogą krajową nr 63 (za posesją oznaczoną numerem 20), stoi kapliczka datowana na XX wiek. Niczym szczególnym się nie wyróżnia, jednak dla mnie jest wyjątkowa. Przez całe dzieciństwo, razem z siostrą, przychodziłem do niej na nabożeństwa majowe.
Turystów zmierzających do gajówki Brzeziny w Czemiernikach (gm. Czemierniki) witają dwa olbrzymie głazy narzutowe. Orzeczeniami Wojewody Bialskopodlaskiego z 10 maja 1984 roku objęte są one ochroną jako pomniki przyrody nieożywionej. Jednego z nich miejscowa ludność nazwała „Grubym Michałem”.
Mieszkańcy ul. Parkowej w Borkach (gm. Borki), przy posesji oznaczonej numerem 4, ufundowali metalowy krzyż. Upamiętnia on Rok Eucharystii, jaki obchodzony był w Kościele katolickim od 10 października 2004 roku do 2 października 2005 roku.
Jadąc gościńcem z Wrzosowa do Paszk Małych, na skraju lasu (po lewej stronie), stoi bardzo stary krzyż. Postawiony najprawdopodobniej w 1924 roku, o czym informuje wyryta na nim data. Obok krzyża zauważymy tajemniczy głaz z mocnym przekazem.
27 i 28 sierpnia 1905 roku w Radzyniu na wizytacji przebywał ks. biskup Franciszek Jaczewski. Wydarzeniu towarzyszył ogromny entuzjazm mieszkańców miasta i okolicznych wiosek, podczas którego arcypasterz głosił Słowo Boże, udzielał sakramentu bierzmowania, poświęcił figurę Matki Bożej Niepokalanej w gaju przy pałacu Szlubowskich a przede wszystkim utwierdził w wierze rzesze wiernych. Wizytacja, w której wzięło udział 20 tys. osób, została szczegółowo opisana na łamach warszawskiego tygodnika pt. „Biesiada Literacka” (nr 36 z 1905 r.). Warto sięgnąć do tej relacji, która bardzo dobrze oddaje ówcześnie panujące w Radzyniu nastroje (zachowano oryginalną pisownię).
Przy ulicy Nadwitnie w Radzyniu Podlaskim, 150 metrów od skrzyżowania z ulicą Międzyrzecką, stoi murowana kapliczka. Datowana jest ona na okres Powstania Styczniowego, a jej fundatorami byli okoliczni mieszkańcy.
Na placu Wolności w Radzyniu Podlaskim znajduje się Skwer Podróżników z tabliczkami upamiętniającymi globtroterów odwiedzających miasto, zegar słoneczny (tzw. „słonecznik”) oraz monumentalny Pomnik Niepodległości. Ostatni z wymienionych potocznie nazywany jest przez mieszkańców „Pięścią”. Swoim wyglądem pomnik nie zachwyca, jednak jego przesłanie wyraża szlachetne treści.
W ścianę bramy zachodniej radzyńskiego Pałacu Potockich wmurowany jest niewielki metalowy element. To reper – punkt osnowy geodezyjnej pionowej. Prawdopodobnie najstarszy i główny element odniesienia wysokościowego dla Radzynia i okolic.
W widłach skrzyżowania ul. Planterskiej z ul. Kopińską w Wohyniu (gm. Wohyń) spotkamy kapliczkę wzniesioną w 1847 roku. Tuż za nią stoi stary drewniany krzyż.
Przy drodze Komarówka Podlaska - Wólka Komarowska (gm. Komarówka Podlaska), na skraju lasu ok. 1 km za pierwszą z wymienionych miejscowości, znajduje się cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej. Powstał on w sierpniu 1915 roku dla poległych żołnierzy austro-węgierskich i niemieckich. Najprawdopodobniej miejsce pochówku znalazło tutaj ok. 30 osób.
Jadąc z Tchórzewa w kierunku Bełcząca (gm. Borki), po prawej stronie drogi, spotkamy masywny drewniany krzyż. Upamiętnia on Stanisława Niewęgłowskiego, który podczas II wojny światowej został tutaj rozstrzelany.
Cmentarz parafialny w Radzyniu Podlaskim położony jest we wschodniej części miasta. Prowadzi do niego ul. Sitkowskiego, która okala go częściowo od zachodu i od północy. Po przeciwnej stronie cmentarz ogranicza ul. Błogosławionych Męczenników Podlaskich, natomiast od wschodu ul. Leśna. Zajmuje powierzchnię 2,9 ha i jest zarządzany przez Parafię Trójcy Świętej.
Przy kościele św. Anny w Wohyniu (gm. Wohyń), po prawej stronie wejścia do świątyni, stoi krzyż strażacki. Jego poświęcenia 21 maja 2022 roku dokonał proboszcz miejscowej parafii ks. kan. Henryk Kalitka.
Przy skrzyżowaniu ul. Nowej i Leśnej w Woli Osowińskiej (gm. Borki), pośród kilku drzew, stoi drewniany krzyż. W Polskim krajobrazie podobnych spotkamy tysiące, jednak ubrany w barwy jesieni stanowi on przepiękny widok.
