Cudze chwalicie, swoje poznajcie... (cz. 126)
W Miłolesie (gm. Kąkolewnica), na obrzeżach lasu, stoi kapliczka myśliwska. Z tablicy umieszczonej na niej dowiemy się, że ufundowali ją myśliwi w 2003 roku i poświęcili mieszkańcom pobliskiej Kąkolewnicy.
Kapliczka stoi na betonowym postumencie i wymurowana została z polnych kamieni. Jej podstawa jest kwadratowa i zwęża się ku górze. Mniej więcej w połowie przyjmuje już kształt regularny. Kapliczka nakryta jest czterospadowym dachem, który wieńczy masywny krzyż. Od frontu kapliczki zobaczymy okienko, gdzie za szybą umieszczona została drewniana płaskorzeźba św. Huberta. W prawym ręku trzyma on krzyż, natomiast w lewym pastorał biskupi. Dostrzeżemy na niej też jelenia jako symbol wiary, oraz pochylone ku środkowi drzewa.
Św. Hubert urodził się we Francji około 655 roku. Pochodził z królewskiego rodu Merowingów. Był rozmiłowany w polowaniach. Prowadził swobodne, a nawet hulaszcze życie. W roku 682 miał poślubić księżniczkę Floribanne z Leuven. Miał z nią syna Floriberta. Nie zrezygnował z chęci swobodnego życia nawet po nagłej śmierci żony.
Pewnego razu, a miało to być w Wielki Piątek roku 695, w czasie polowania, Hubert ujrzał białego jelenia – byka, w którego porożu jaśniał krzyż Chrystusa. Przestraszony Hubert usłyszał głos samego Chrystusa, który go wzywał, aby porzucił pogaństwo, by zrezygnował z krwawych łowów, przestał oddawać się uciechom światowym i oddał się na służbę Bogu.
Poruszony tym doświadczeniem, Hubert nawrócił się, porzucił dwór królewski, syna powierzył opiece swojego brata, a resztę majątku rozdał ubogim. Potem udał się do Maastricht, do biskupa Lamberta i stał się jego uczniem. Miał ponoć spędzić siedem lat w Puszczy Ardeńskiej, gdzie żył jak pustelnik. Krótko po roku 700 przyjął święcenia kapłańskie i za radą biskupa udał się do Rzymu.
Biskup Lambert zginął śmiercią męczeńską niedługo potem. Jego następcą po kilku latach został właśnie Hubert. Sakry biskupiej udzielił mu sam papież.
Diecezja, jaką przejął Hubert była prawie pogańska. Gorliwie jednak zabrał się do chrystianizacji tych terenów. Odwiedzał miasta i wioski. Na wszelkie sposoby starał się zjednać do wiary w Chrystusa mieszkańców Brabancji i Ardenów. Dużo pościł i zasłynął układaniem pięknych modlitw. Swoje dochody biskupie rozdawał ubogim. Około roku 717 Hubert przeniósł stolicę biskupią do Liege, a trzy lata później przeniósł tam też relikwie świętego męczennika Lamberta.
Zmarł 30 maja 727 roku. Pochowano go w katedrze w Liege. Po 16 latach odkryto jego grób i okazało się, że ani ciało, ani szaty nie uległy rozkładowi, a nawet, jak przekazują podania historyczne, rozeszła się miła woń. 3 listopada 743 roku relikwie przeniesiono do kościoła św. Piotra i Pawła. Dzień ten stał się świętem myśliwych, leśników, strzelców, sportowców, kuśnierzy, matematyków i jeźdźców, zwanym potocznie Hubertusem.
Komentarze obsługiwane przez CComment