Strój określany mianem ludowego był ubiorem, który noszono odświętnie. Okres jego największego rozwoju przypada na drugą połowę XIX i początek XX w. Stroje ludowe stanowiły nośnik pamięci kulturowej, jednak z biegiem czasu i wraz ze zmieniającą się modą zostały zastąpione inną stylistyką i w wielu przypadkach prawie o nich zapomniano.
Radzyński Jarmark Sztuki i Rękodzieła „Kozirynek” (organizowany przez Radzyński Ośrodek Kultury) stanowił okazję do podjęcia próby zrekonstruowania radzyńskiego stroju ludowego. Niestety literatura w tym temacie jest bardzo uboga, dlatego też mam świadomość, że przedstawiony poniżej obraz może być niepełny.
W odróżnieniu od okolicznych ziem radzyński strój ludowy był skromniejszy. Kobiety nosiły pasiaste spódnice, których tło było łagodnie czerwone. Znajdujące się na nich pionowe prążki miały kolor delikatnej zieleni, żółci i granatu. Identycznie zdobiono zapaski, które były krótsze od spódnicy. Czarny gorset sięgał do pasa i był sznurowany. Po krawędzi obszywano go czerwoną i żółtą tasiemką. W talii był lekko dopasowany, a poniżej linii pasa został wykończony taszkami opadającymi na biodra. Pod spód zakładana była lniana koszula, skromnie zdobiona haftem na mankietach. Na głowie kobiety nosiły tiulowe i sztywno ukrochmalone czepce. Wiązało się je pod szyją w kokardę z długimi końcówkami sięgającymi aż do pasa. Kobiety chodziły w czarnych trzewikach na małym obcasiku.
Okrycie wierzchnie mężczyzny stanowiło długie do kostek sukmana, które było charakterystyczne dla polskich chłopów. Miało kolor naturalnej, jasnej wełny – szarawy, bury lub brązowy. Na piersiach było dopasowane, z kolei w biodrach przepasane pasem, od którego w dół rozszerzało się. Miało też długie do nadgarstków rękawy. Pod spodem sukmana znajdowała się biała koszula, którą pod szyją wykańczało się wykładanym kołnierzykiem. Spodnie były długie i podobnie jak koszula szyte z białego płótna lnianego. Na głowie mężczyzna nosił kapelusz, a na nogach miał długie skórzane buty.
Męski strój ludowy możemy podziwiać w kościele Świętej Trójcy w Radzyniu Podlaskim. Przedstawiony został w nim św. Antoni na obrazie pędzla wybitnego malarza Józefa Buchbindera.
Komentarze obsługiwane przez CComment