Ta strona używa plików cookies.
Polityka cookies    Jak wyłączyć cookies?
AKCEPTUJĘ
Kocham Radzyń Podlaski

  Kochamy nasze miasto i jesteśmy z niego dumni!

POZNAJCIE

Radzyński strój ludowy

Robert Mazurek

Cudze chwalicie, swoje poznajcie... (cz. 160)

Strój określany mianem ludowego był ubiorem, który noszono odświętnie. Okres jego największego rozwoju przypada na drugą połowę XIX i początek XX wieku. Stroje ludowe stanowiły nośnik pamięci kulturowej, jednak z biegiem czasu i wraz ze zmieniającą się modą zostały zastąpione inną stylistyką i w wielu przypadkach prawie o nich zapomniano.

Radzyński Jarmark Sztuki i Rękodzieła „Kozirynek” (organizowany przez Radzyński Ośrodek Kultury) stanowił okazję do podjęcia próby zrekonstruowania radzyńskiego stroju ludowego. Niestety literatura w tym temacie jest bardzo uboga, dlatego też mam świadomość, że przedstawiony poniżej obraz może być niepełny.

W odróżnieniu od okolicznych ziem radzyński strój ludowy był skromniejszy. Kobiety nosiły pasiaste spódnice, których tło było łagodnie czerwone. Znajdujące się na nich pionowe prążki miały kolor delikatnej zieleni, żółci i granatu. Identycznie zdobiono zapaski, które były krótsze od spódnicy. Czarny gorset sięgał do pasa i był sznurowany. Po krawędzi obszywano go czerwoną i żółtą tasiemką. W talii był lekko dopasowany, a poniżej linii pasa został wykończony taszkami opadającymi na biodra. Pod spód zakładana była lniana koszula, skromnie zdobiona haftem na mankietach. Na głowie kobiety nosiły tiulowe i sztywno ukrochmalone czepce. Wiązało się je pod szyją w kokardę z długimi końcówkami sięgającymi aż do pasa. Kobiety chodziły w czarnych trzewikach na małym obcasiku.

Okrycie wierzchnie mężczyzny stanowiło długie do kostek sukmana, które było charakterystyczne dla polskich chłopów. Miało kolor naturalnej, jasnej wełny – szarawy, bury lub brązowy. Na piersiach było dopasowane, z kolei w biodrach przepasane pasem, od którego w dół rozszerzało się. Miało też długie do nadgarstków rękawy. Pod spodem sukmana znajdowała się biała koszula, którą pod szyją wykańczało się wykładanym kołnierzykiem. Spodnie były długie i podobnie jak koszula szyte z białego płótna lnianego. Na głowie mężczyzna nosił kapelusz, a na nogach miał długie skórzane buty.

Męski strój ludowy możemy podziwiać w kościele Świętej Trójcy w Radzyniu Podlaskim. Przedstawiony został w nim św. Izydor Oracz na obrazie pędzla wybitnego malarza Józefa Buchbindera.

 

Obraz św. Izydora Oracza w kościele Świętej Trójcy w Radzyniu Podlaskim

 

Komentarze obsługiwane przez CComment

Kategoria: