POZNAJCIE

Przy wyjeździe z Brzostówca w kierunku Paskud (gm. Radzyń Podlaski), po lewej stronie, stoi murowana kapliczka wzniesiona w drugiej połowie XIX w. Widnieje na niej 1905 rok, który najprawdopodobniej oznacza pierwszy jej remont i moment zainstalowania w kapliczce figury św. Jana Nepomucena.

Niemalże w centrum Radzynia, przy skrzyżowaniu ulicy Ogrodowej z ulicą Warszawską (pomiędzy stadionem miejskim a parkingiem pasażu handlowego „Czerwony Parasol”) stoi niepozorny krzyż. Konstrukcja, zatopiona w kwiatach i zieleni, przypomina o cierpieniu Chrystusa.

Rok 1933 był wyjątkowy dla kościoła katolickiego. Ówczesny papież Pius XI ogłosił go Rokiem Odkupienia dla uczczenia 1900. rocznicy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Jubileusz ogłoszony został 24 grudnia 1932 r. i trwał od 2 kwietnia 1933 r. do 2 kwietnia 1934 r. Z tej okazji, na terenie obecnego powiatu radzyńskiego postawiono krzyże, z których co najmniej dwa przetrwały do czasów współczesnych.

Na skraju lasu, przy drodze prowadzącej z Bork do Sitna, spotkamy kapliczkę myśliwską. Tuż przed II wojną światową (1938 r.) ufundowała ją rodzina Jaźwińskich. Według ustnych przekazów najstarszych mieszkańców Bork akt budowy kapliczki ukryty został w butelce umieszczonej w cokole.

Przy skrzyżowaniu ulicy Targowej z ulicą Bohaterów stoi monumentalny krzyż papieski. Powstał on z inicjatywy wspólnoty rolników Radzynia Podlaskiego, a jego uroczyste poświęcenie miało miejsce 16 października 2005 r.

W Radzyniu i powiecie radzyńskim Mariana Korczyka nie trzeba nikomu przedstawiać. Jest on uznanym rzeźbiarzem, którego dzieła możemy podziwiać m.in. w radzyńskim Sanktuarium Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Zaprojektował on tutaj ołtarz główny i ołtarze boczne, a także wykonał górującą w świątyni figurę Chrystusa Ukrzyżowanego, znajdujące się po jej bokach figury Maryi i Jana Ewangelisty, chrzcielnicę oraz pietę umieszczoną przy głównym wejściu. Prace, swoim pięknem i rozmachem, zachwycają zarówno mieszkańców Radzynia jak i wszystkich gości odwiedzających świątynię.

W 100. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości społeczność Skrzyszewa (gm. Ulan-Majorat) upamiętniła postać rotmistrza Wincentego Zawadzkiego – żołnierza i oficera Wojska Polskiego walczącego w wojnie polsko-bolszewickiej oraz w kampanii wrześniowej 1939 r. Uroczyste odsłonięcie i poświęcenie pamiątkowej tablicy odbyło się 24 czerwca 2018 r.

Karola Józefa Lipińskiego (1790-1861) nikomu w Radzyniu nie trzeba przedstawiać. Ten najwybitniejszy wirtuoz skrzypiec i kompozytor doby przedchopinowskiej ma tutaj swoje rondo, ulicę i pomnik. Jego imię (od 1991 r.) nosi Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia oraz Radzyńskie Towarzystwo Muzyczne. Druga z wymienionych instytucji prowadzi Izbę Pamięci popularyzującą twórczość skrzypka oraz jest organizatorem Dni Karola Lipińskiego, corocznego cyklu koncertów muzyki klasycznej. W pałacu Potockich znajduje się też tablica jemu poświęcona.

Stoczek (gm. Czemierniki) jest siedzibą klasztoru należącego do Prowincji Matki Bożej Niepokalanej o.o. Franciszkanów. Teren, na którym powstał przekazali w 1988 r. Marianna i Jan Machoniowie. Była to ich ojcowizna – pola, las, ogród, pasieka, staw, zabudowania gospodarcze i niewielki murowany dom.

Sanktuarium Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Radzyniu Podlaskim może poszczycić się drzwiami, które nie mają sobie równych w całym kraju. Stalowe wrota, ozdobione płaskorzeźbami z brązu, są największe w Polsce. Po zamknięciu mają 3,45 m wysokości, 8 m szerokości a ich waga to ponad 5 ton.

Białka to niewielka rzeka dorzecza Wisły, prawy dopływ Tyśmienicy. Ma długość 35,16 km i w całości położona jest na terenie powiatu radzyńskiego.

Osada leśna „Borowe”, której nazwa wywodzi się z położenia wśród lasów, administracyjne należy do Woli Chomejowej (gm. Borki). Znajduje się tutaj młyn wodny na rzece Bystrzyca, a także krzyż poświęcony leśniczemu i żołnierzowi Armii Krajowej – Tadeuszowi Klimkowiczowi.

Jeszcze 100 lat temu zegary słoneczne (nazywane potocznie słonecznikami) były w powszechnym użyciu. Obecnie stawiane są dla ozdoby i wzbogacenia najczęściej zabytkowej przestrzeni publicznej. Podobnie stało się w Radzyniu Podlaskim, gdzie od 2012 r. zegar słoneczny cieszy swoim widokiem wszystkich mieszkańców i przybywających do miasta turystów.

Turów (gm. Kąkolewnica) należy do najstarszych miejscowości w powiecie radzyńskim. Potwierdza to dokument z 1418 r., na mocy którego biskup krakowski Wojciech Jastrzębiec przyłączył ją do parafii Łuków.

W centrum Komarówki Podlaskiej, przy rondzie Św. Wawrzyńca, stoi monument upamiętniający ofiary II wojny światowej. Przez wiele lat – ze względu na PRL-owski wygląd – budził on sporo kontrowersji, jednak obecnie już na stałe wpisał się w krajobraz miejscowości.

Przy ul. Jana Pawła II w Radzyniu Podlaskim, na łuku drogi w sąsiedztwie zespołu pałacowo-parkowego i Autobusowego Punktu Obsługi Pasażerów, znajduje się kapliczka z 1838 r. Poświęcona została ona Ignacemu Łuczyckiemu.

21 kwietnia 2005 r. Rada Powiatu w Radzyniu Podlaskim podjęła uchwałę w sprawie nadania herbu, pieczęci i flagi powiatowi radzyńskiemu. Autorem ich koncepcji heraldycznej jest prof. dr hab. Krzysztof Skupieński, natomiast projekty graficzne opracował Dariusz Dessauer.

27 maja 1990 r. odbyły się pierwsze w pełni demokratyczne wybory samorządowe do rad gmin i miast, które były równocześnie pierwszymi w pełni wolnymi wyborami w Polsce po II wojnie światowej. 10 lat później Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił dzień 27 maja Dniem Samorządu Terytorialnego. Dla upamiętnienia 25-lecia reaktywowania polskich samorządów, w holu głównym Urzędu Miasta i Gminy Radzyń Podlaski, została wmurowana pamiątkowa tablica. 27 maja 2015 r. uroczystego jej odsłonięcia dokonali: burmistrz Jerzy Rębek oraz wójt Wiesław Mazurek. Tablicę poświęcił sufragan diecezji siedleckiej ks. Bp Piotr Sawczuk.

Jedynym rezerwatem przyrody znajdującym się na terenie powiatu radzyńskiego jest rezerwat faunistyczno-leśny „Czapliniec w Uroczysku Feliksówka”. Został on utworzony we wsi Biała (gm. Radzyń Podlaski) Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 23 stycznia 1973 r. (Monitor Polski z 1973 r. Nr 5, poz. 38).